Aparat fotograficzny, rower i maszyna do pisania z czasów Bolesława Prusa.

Zródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Bicycle_evolution-numbers.svg&filetimestamp=20071115124543

http://www.mhf.krakow.pl/      http://pl.wikipedia.org/wiki/Maszyna_do_pisania         Historia Roweru - PolskiInternet.com

„Przede wszystkim bądź użyteczny, później, staraj się być doskonałym,
a dopiero na końcu - dbaj o własne szczęście”

Bolesław Prus
Urodzony 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie, w niezamożnej rodzinie szlacheckiej,
prawdziwe nazwisko - Aleksander Głowacki

Rok życia

15       Uczy się (doskonale) najpierw w Lublinie, później w Siedlcach.

16       Podczas lekcji łaciny zbiera od kolegów egzemplarze Eneidy Wergiliusza i wrzuca je do pieca ze słowami: „Teraz nie czas na Eneidę”. Ucieka ze szkoły wprost do oddziału powstańczego. Walczy też w okolicach Międzyrzeca Podlaskiego. Ranny dostaje się do niewoli. Wypadki 1863 r. spowodowały załamanie psychiczne brata pisarza, Leona Głowackiego.
17       Sądzony za udział w walce, zostaje skazany na utratę szlachectwa. Wraca do książek. W lubelskim gimnazjum spotyka Juliana Ochorowicza i Aleksandra Świętochowskiego.
19        Wstępuje na wydział matematyczno - fizyczny Warszawskiej Szkoły Głównej. Studiów nie kończy. Zmuszony zarabiać na życie, podejmuje różne dorywcze prace (guwerner, pomocnik fotografa, urzędnik, robotnik).
22        Oświadcza się Oktawii Trembińskiej. Oświadczyny nie zostają przyjęte.
24        Wraca do Warszawy - tu będzie mieszkać do końca życia.
25        Drukuje pierwsze artykuły publicystyczne i popularnonaukowe, w następnym roku debiutuje jako humorysta. Teksty podpisuje pseudonimem Bolesław Prus (Prus to herb rodziny Głowackich) – „ze wstydu, że takie głupstwa piszę”.
28        Bierze ślub z Oktawią Trembińską.
            Na łamach „Kuriera warszawskiego”" publikuje pierwszą „Kronikę tygodniową”
33        Dopiero teraz daje poznać się jako wyśmienity nowelista. W ciągu zaledwie trzech miesięcy ukazują się:
           Powracająca fala, Katarynka, Antek, Michałko oraz powieść Anielka - jeden z najlepszych portretów dziecka w naszej literaturze.
34       Krótka podróż do Wiednia. Poznaje Kraszewskiego i Władysława Mickiewicza (syna poety).
35       Zostaje redaktorem naczelnym „Nowin”, dziennika pomyślanego jako ponadpartyjne „obserwatorium społeczne”. Funkcję te pełni do następnego roku.
          Ukazuje się nowela Kamizelka.
          Wakacje spędza pierwszy raz w Nałęczowie, na „wodnistej kuracji”. Do uzdrowiska powracać będzie wielokrotnie na letni wypoczynek.
37      W końcu roku na łamach petersburskiego „Kraju” ukazuje się Omyłka, obrachunek pisarza z wydarzeniami 1863 r.
          Jest to tragiczna historia człowieka posądzonego niesłusznie o współpracę z Rosjanami, w rzeczywistości - gorącego patrioty.
39      Ukazuje się pierwsza z ważniejszych powieści Prusa - Placówka. Uważana jest za pierwszą polską powieść bliską naturalizmowi (los człowieka określa przyroda).
40      Prasa polska donosi o uniewinnieniu w Bernie polskiej kobiety oskarżonej o kradzież lalki. Informacja zaintrygowała Prusa. We wrześniu w „Kurierze Codziennym” ukazuje się pierwszy odcinek nowej powieści „Lalka”. Wydanie książkowe (w trzech tomach) – 1890 r.
47      W wydaniu czterotomowym ukazują się Emancypantki. Wcześniej pod tytułem Emancypantka powieść drukował „Kurier Codzienny”.
48      Wiosną wyjeżdża za granicę. Zwiedza Berlin, Drezno i Norymbergę. W Raperswilu spotyka się z Żeromskimi.
          Dopiero latem tego roku ujrzy Paryż, tak przekonywująco opisywany w Lalce.
          Tuż po powrocie drukuje w „Tygodniku Ilustrowanym” fragmenty nowej powieści Faraon (wydanie książkowe – 1897 r.).
53        Wydaje Najogólniejsze ideały życiowe, najważniejszą ze swych teoretycznych prac, wykład programu głoszonego przez wiele lat w „Kronikach tygodniowych”.
58        Rewolucję 1905 r. uznaje za „chorobę społeczną”. Krytycznie ocenia strajki i manifestacje patriotyczne.
62        Ukazuje się mało znana i niedoceniona, napisana po mistrzowsku powieść Dzieci.
65        Pracuje nad powieścią Przemiany, której nie zdoła już ukończyć (ostatnie zdanie tego utworu rozpoczyna się słowami: „Człowiek wychodzi z grobu, u progu ciągle usuwają się pod nim stopnie”).

Umiera 19 maja 1912 roku w Warszawie.
!!! Bolesław Prus posługiwał się już aparatem fotograficznym,
jeździł na rowerze,
używał maszyny do pisania.